Diamantvinken voeren hun jongen niet, help!

[Yoran]

Hallo iedereen
Zoals de titel al zegt heb ik een probleem met mijn diamantvinken, ik heb lange tijd geen bevruchte eieren gehad omdat het 2 vrouwtjes zijn die in een nest zitten, nu hebben ze toch 6 eieren gelegd en 4 waren bevrucht. Ik heb namelijk nog een ander koppel in de voliere zitten waarvan de man dus een scheve schaats zal hebben gedaan.
Nu zijn de eieren uitgekomen de afgelopen 3dagen, iedere dag 1tje, maar de volgende dag, als ze deze al halen liggen ze dood in het nest. Er zijn er nu 3dood en de laatste heb ik bij mijn japanse meeuwen gelegd in de hoop dat deze er wel goed voor zorgen, ik denk dus dat de diamantvinken zelf hun jongen niet voeren.
Wat kan ik hiertegen doen?

Mijn ander koppel heeft ook steeds veel onbevruchte eieren en degenen die wel bevrucht zijn komen maar niet uit, ligt er al bijna 3weken maar er zit zeker iets in, hoe komt dit?


Ik hoop dat iemand mij kan helpen hiermee, heb dit jaar al 9nesten gehad van de diamantvinken en steeds werd het niets. Ik neem aan dat niet alles van de eerste keer lukt maar is dit niet een beetje raar?


grtjs Yoran

[Ton]

wat voor voer geef je de ouders ?

zijn ze gewend eivoer te eten ?

[Yoran]

[BirdBreeder]

Ik weet dat er een kweker in Nederland is die kweekt met Diamantvinken en al deze jongen onder de meeuwen grootbrengt, al die diamantvinken zijn hun instinct kwijt, mijn vader is een keer bij hem geweest omdat onze pop dood was gegaan die bij hem vandaan kwam en wij een gratis pop op mochten halen bij hem, maar hij vertelde dat hij alles onder de meeuwen deed en volgens mijn vader had hij er wel meer dan 100 zitten, hij kweekte ook een hoop diamantvinken in heel veel kleuren en was ook kampioen dacht ik zo? Maar misschien heb je dus te maken met diamantvinken die groot gebracht zijn onder meeuwen? Die zijn het instinct kwijt, bevruchten ook minder(dit omdat ze zegmaar vallen op de meeuwen en niet op diamantvinken)

[jelmertjuhh11]

Die zijn het instinct kwijt, bevruchten ook minder(dit omdat ze zegmaar vallen op de meeuwen en niet op diamantvinken)

Dit is natuurlijk niet waar. Door vogels te laten opgroeien door een ander soort, bevruchten ze natuurlijk niet minder. Laat staan dat ze ineens op een ander soort vallen (kruisen).

Door alle eieren onder de meeuwen te leggen, valt de natuurlijke selectie weg. Ouder vogels die bijvoorbeeld niet het juiste instinct hebben om de eieren uit te broeden en de jongen op te voeden, zouden bij natuurbroed dus geen nageslacht verzorgen. Maar als je de eieren onder de meeuwen legt, komen er van deze "slechte" ouders dus toch jongen. Als je dit generaties volhoudt, kan je dus doorkweken met vogels met een slecht broedinstinct. Het kan zijn dat jij nageslacht van zo'n slechte kweeklijn hebt.

Nog even voor de volledigheid. Als je het voorbeeld van hierboven bekijkt, maar dan met "goede" ouders (die dus wel zelf jongen zouden grootbrengen), dan zullen de jongen ook gewoon een goed broedinstinct hebben. Ook als je ze onder de meeuwen uitbroed.

Het probleem zit hem dus in het doorkweken met slechte ouders. De meeuwen zelf maken dit mogelijk, maar zijn niet de oorzaak.

[casehulsebosch]

https://en.wikipedia.org/wiki/Johnson_grass

[rupicola]

[jelmertjuhh11]

@Rupicola, ik weet over welke onderzoeken je het hebt. Maar als je deze goed doorleest, kom je wel een aantal beperkingen tegen.

Er zijn drie onderzoeken die ongeveer hetzelfde experiment hebben uitgevoerd en nagenoeg dezelfde resultaten krijgen. Dit zijn:
- (Kruijt & Meeuwissen, 1991).
- (Bischof & Clayton, 1991)
- (Oeting, Prove & Bischof, 1995)

Het experiment was als volgt: "Zebra finch, Taeniopygia guttata, males were reared by Bengalese finch, Lonchura striata, foster parents until 40 days of age, then isolated for 60 days, and exposed to a zebra finch female for 1 h at day 100. Thereafter, the birds were isolated for 3 days and then exposed to a Bengalese finch female for another 1 h." (Oeting, Prove & Bischof, 1995)

Het resultaat was: De zebravink liet een voorkeur zien voor de japanse meeuw ten opzichte van de zebravink tijdens de 3 dagen van blootstelling. Hij zong significant meer voor de japanse meeuwen namelijk.

Beperkingen/resultaten:
- Alleen getest met zebravinken
- Alleen mannelijke zebravinken
- Staat zingen voor seksuele voorkeur?
- Blootstelling van maar 1 uur. Alle drie de onderzoeken concluderen ook dat als je de mannelijke zebravink langer laat zitten met de vrouwelijke japanse meeuw of vrouwelijke zebravink, de voorkeur weer verschuift naar de vrouwelijke zebravink. Het imprinting effect verdwijnt dus.
- Als de zebravink die wordt grootgebracht door japanse meeuwen tijdens het opgroeien in contact is gekomen met soortgenoten, is het imprinting effect ook weg.
- Bischof & Clayton (1991) vinden nog extra, dat als de zebravink die wordt grootgebracht door japanse meeuwen meteen gekoppeld wordt aan een japanse meeuw, de voorkeur bij de japanse meeuw ligt. Koppel je hem meteen aan een zebravink, dan ligt de voorkeur bij een zebravink.


Al met al laat dit dus wel zien dat deze onderzoeken geen uitsluitsel geven dat imprinting daadwerkelijk gebeurt. Het is niet generaliseerbaar en bij kleine veranderingen in omstandigheden is het gevonden resultaat al weg. Dus mijn inziens is imprinting niet wetenschappelijk aangetoond, in de zin dat diamantvinken ineens niet meer goed bevruchten doordat ze op japanse meeuwen zouden vallen.

[Yoran]

[Loeky]

Dat vroeg ik me ook af of vogels van anderen kunnen leren. Misschien eens uitproberen. Maar de ene vogel is weer niet de andere. Dat las ik ook hier op forum. Ben benieuwd.

[rupicola]

Ten aanzien van de beperkingen van wetenschappelijke onderzoeken ben ik de eerste die daar in mee zal gaan!

De resultaten zie ik dan ook zeker niet in absolute zin, maar in het kader van kansberekening en het voorkomen van dergelijk afwijkend gedrag is de inzet van Japanse meeuwen nog steeds wel een absolute afrader.

Onderzoek is om praktische redenen aan zebravinken uitgevoerd. Dit geeft inderdaad geen garanties voor resultaten bij andere soorten, maar gezien de genetische raakpunten tussen beide soorten ligt een en ander wel behoorlijk in de lijn der verwachting.

Dit laatste komt dan ook aardig overeen met het feit dat wij -geheel los van wetenschappelijk onderzoeken- binnen avicultuur vele jaren de gevolgen van 'werken met meeuwen' hebben mogen ondervinden.
Sterker nog, tot op de dag van vandaag kun je geconfronteerd worden met vogels die geen flauw idee hebben hoe ze hun soortgenoot partner moeten benaderen.
Dergelijk afwijkend gedrag komt vrijwel niet of nooit voor bij de nakomelingen uit zgn. 'natuurbroed' c.q. de door soort eigen ouders grootgebrachte jongen.

Tenslotte wijs ik er nogmaals op dat het vele jaren heeft gekost om goede natuurbroed stammen op te bouwen.
De aanwas die onder de meeuwen vandaan op de markt komt draagt daar -uitzonderingen daar gelaten- doorgaans niet echt zinvol aan bij.

Over territoriumgedrag van aanwezige soorten heb ik de risico's al aangedragen.

Ten aanzien van leergedrag bij vogels is zeker niet uit te sluiten dat ze (wellicht middels aanschouwelijk onderwijs) kunnen leren om het broedproces uiteindelijk met succes af te ronden. Bij grotere en hoger ontwikkelde soorten is dit meer dan eens toegepast.
Zelfs met audiovisuele toepassingen kunnen vogels die jarenlang niet tot voortplanting kwamen worden aangezet tot het met succes grootbrengen van nageslacht.
De omstandigheden en condities dienen bij 'probleem' vogels echter wel zo optimaal mogelijk te zijn.

Ten slotte: diverse soorten prachtvinken triggeren elkaar, m.a.w. als een koppel begint, dan volgt de rest.

succes!

[Yoran]

Dankje rupicola, ik hoop dat ze het inderdaad nog gaan leren, in het najaar ga ik zowiso eens kijken voor 2nieuwe mannen voor de 2poppen die het nu met elkaar moeten doen. Dan ga ik zeker vragen of ze wel natuurbroed zijn.
Kan het eigenlijk ook snel misgaan als de poppen niet natuurbroed zijn maar de mannen wel? Heb ik bij mijn blauwfazantjes, die zijn nog wat jong voor de kweek maar alleen van de mannen weet ik dat ze natuurbroed zijn.

Dat wist ik niet van da [COLOR=#333333]triggeren, ik heb wel wat prachtvinken zitten dus dat moet wel werken dan, al gaat de kweek in het algemeen niet zo goed dit jaar, mijn cubavinken doen niks met hun eieren en bij de zebravinken heb ik een nieuwe man moeten aanschaffen omdat de andere onvruchtbaar bleek. Vorig jaar ging een pak beter. Ik hoop dat het snel wat beter zal gaan.

In alle geval nog eens bedankt voor je uitgebreide antwoord.[/COLOR]

[DeHeide]

[Heusnoorn]

Over inprenting op de verkeerde soort is trouwens dacht ik ook onderzoek gebeurd bij ganzen, die wel vaker in elkaars nesten leggen (Canadese gans en grauwe gans) of hybridiseren. Deze hybriden of pleegkinderen prenten zich in op de soort van de moeder (dacht ik) en kiezen hun partner bijgevolg. Hun paringsritueel is niet hetzelfde als de moedersoort en zodoende vinden zo nauwelijks een partner. (De hybriden zijn trouwens onvruchtbaar), dus zelfs als ze een partner vinden, is er nog geen resultaat.

Zoek maar eens op google books (gratis): In de putten: natuurdagboek uit een conflictlandschap van Dirk Draulans
En daarna de zoekterm: hybride gans

[Heusnoorn]

Hieronder het artikel over inprenten bij ganzen, waar ik naar verwees. Het is wel in het Engels:

http://www.sofnet.org/1020.0.1.0/224/download_20389.php

En hieronder nog eentje:
http://therattlingcrow.blogspot.be/2...e-in-park.html (een blog, maar met bronvermelding naar het onderzoek erbij)