"necroliep totdat ie viel"

[ele]

http://www.hln.be/hln/nl/2661/Dieren/article/detail/1451844/2012/06/11/Seksueel-gedrag-pinguins-te-walgelijk-voor-publicatie.dhtml

https://books.google.nl/books?id=QV8eCgAAQBAJ&pg=PT218&lpg=PT218&dq=necrofilie+vogel&source=bl&ots=JE-vkyW6DL&sig=OiW8HgjCX4UDYqctjWYKh6J-zHs&hl=nl&sa=X&ved=0CD0Q6AEwBTgUahUKEwi61pTzmJ3IAhXppnIKHYryCFI#v=onepage&q=necrofilie%20vogel&f=false

http://www.parool.nl/parool/nl/4/AMSTERDAM/article/detail/261849/2009/09/15/Bioloog-over-necrofiele-eend-en-ovulerende-lapdancers.dhtml

https://moeliker.wordpress.com/2008/05/25/ik-kan-wel-inpakken-met-mijn-necro-eend/

http://www.nrc.nl/handelsblad/van/2012/mei/22/een-uniek-geval-van-necrofilie-1108618

Ook hier een zelfde soort ervaring, dus geen ontvangende positie (lag op haar rug), ik weet niet precies wanneer de vogel dood is gegaan, maar koud was ze al wel. Ook had ze een beetje een vies achterste, waaruit blijkt dat ze niet helemaal "fris" was.
Zelfs de balts werd uitgevoerd door deze necrofiele mannelijke bins.

Dus ook volgende vermoedens kan ik niet bevestigen:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Necrofilie

In 1986 nam Wim Scheerens een geval van necrofilie waar bij gedomesticeerde ganzen. Een zieke vrouwtjesgans werd door hem doodgeschoten. Zij dreef verder op het water, waarna zij onmiddellijk urenlang "verkracht" werd door twee mannetjesganzen. Naar de mening van Scheerens is dergelijk gedrag niet echt aan te merken als necrofilie. Zowel in het artikel van Kees Moeliker in het NRC Handelsblad van 6 november 2001 ("Een leerzame verkrachting") als bij zijn eigen waarneming, viel het hem op dat de beide "slachtoffers" plotseling doodgingen. De gans dreef ineens in paarhouding in het water en de eend gaf zijn verzet en vlucht plotseling op. Naar de mening van Scheerens hield dit voor de al hitsige ganzen en eend eindelijk een uitnodiging tot copulatie in, temeer daar beide dode dieren ook nog warm waren. Mogelijk beseften of accepteerden de levende mannetjes (nog) niet dat de andere partij dood was.

[rupicola]

In de loop der jaren heb ik soortgelijke waarnemingen kunnen doen bij blauwfanzanje(bengalus), binsenastrilde en harlekijnkwartel in avicultuur en bij boerenzwaluw in het wild. Komt nog een niet 100% zekere waarneming van een houtduif doffer bij.


Het feit dat dit gedrag zoals in de waarneming van (ringcompaan) Mervyn enigszins afwijkt van de wijt ik voornamelijk aan de periodiek geconcentreerde paringsdrift en de sterk ontwikkelde concurrentie bij soorten als b.v. de wilde eend.


Maaruh, tegenwoordig hebben we een behoorlijk stukje kennis en kunde in huis, dus bij tijd en gelegenheid zal ik het onderwerp nog eens in de groep gooien. Misschien komt er nog iets bruikbaars naar boven.

#

[Marx]

Ik zou niet weten waarom je die vogel uit de kweek moet halen? Omdat wij vogels houden onder zeer onnatuurlijke omstandigheden vertonen ze misschien onnatuurlijk gedrag. Of het is gewoon instinctief gedrag? Ik heb als kind ook eenden zien paren met een dode eend. Tja, het zij zo. Ze zullen er wel een reden voor hebben.

Vallen op de doden en een afwijking zou ik er in elk geval niet van maken bij een onbenullig dier als een binsenastrilde. Geen besef, geen idee en normen en waarden zoals wij die hebben staat wel erg ver af van een dier zoals dat vogeltje.

[rupicola]

Naar mijn ervaring met gevallen binnen avicultuur inderdaad geen reden om een dergelijke vogel uit te sluiten voor de fok.
Na enige tijd vormen dit soort mannetjes weer een koppel met een andere partner en functioneren vervolgens gewoon naar behoren.

[ele]

Kan het, heeft het te maken met partner voor het leven?

www.sciscoop.com/birds-have-feelings-too.html

[euphonia]

Mijns inziens is het geen verdriet want dan zou de vogel een zelfbewustzijn moeten hebben met daaraan gekoppelde emoties en dat heeft een Binsen astrilde niet. Als we het nu hebben over een intelligent dier zoals een papegaai dan wordt het een ander verhaal, die hebben wel een bewustzijn. Het lijkt mij derhalve gewoon een hormoon verhaal te zijn welke de paringsdrift stuurt.

[ele]

Zoals ik reeds had verwacht.....................mijn vrouw verklaart me inmiddels voor ... (was voor mij natuurlijk niks nieuws)

Na een paar dagen elke dag enkele keren een poosje de dode pop weer op de oorspronkelijke plek en houding neergelegd te hebben toont de man steeds hetzelfde gedrag.
Binnen de halve minuut komt de man aangesneld en springt er gelijk op. Daarna begint ie haar veren te verzorgen en wisselt dit af met zo nu en dan een riedeltje.
Hij vertoont dus geen kannibalisme gedrag, ook is de pop verder uiterlijk onbeschadigd.

De man is van 2014 en is er samen met een andere jonge man in maart bij gekomen (dus ook 2 mannen verwijderd).

[ele]

Nog een paar foto's.

[ele]

Legnood of het "doodvliegen" tegen een obstakel zouden ook een mogelijke doodsoorzaak kunnen zijn.

De pop ligt nu definitief in de kliko, echt fris is het lijkje niet meer, maar dit bleek geen belemmering voor de man om haar op een zelfde manier te benaderen als voorgaande dagen. Echter heb ik niet gewacht totdat hij haar zou bespringen, dat vond ik te vies en heb 'm weggejaagd.
Zoals is te zien op de foto's heeft hij snel in de gaten dat de pop er weer ligt, gaat naar haar toe en begint te zingen.

[Ton]

het is een ongewoon experiment......

niet dat ik het afkeur ofzo.......

[ele]

het is een ongewoon experiment......

niet dat ik het afkeur ofzo.......

Ben ik met je eens dat het ongewoon is. Mijn vrouw keurt het wel af

[Tal]

Ik vond het wel bijzonder om te lezen en de foto's te zien.
Het is wel een bijzonder experiment maar je deed er niets en niemand kwaad mee en hebt wel wat heel bijzonders op foto kunnen zetten.
Groetjes, Chantal

[rupicola]

Even een korte terugkoppeling aangaande dit voor sommigen lugubere, maar desalniettemin toch interessante onderwerp.
Inmiddels heb ik een en ander ‘in de groep gegooid’ en we komen -mede aan de hand van gezamenlijke eigen waarnemingen- tot het volgende:
Naast eerder in dit topic genoemde soorten kunnen ook huismus en kneu worden toegevoegd aan het lijstje soorten waarbij necrofiel gedrag persoonlijk is vastgesteld. Voor wat betreft soorten in avicultuur kunnen Japanse meeuw en Chinese dwergkwartel eveneens worden bijgeschreven.
Na bestudering van grote bestanden beeldmateriaal blijkt overigens dat necrofiel gedrag mondiaal bij nog veel meer soorten vogels voorkomt.

Ten aanzien van necrofiel gedrag bij vogels vallen een aantal zaken op:
De houding van het dode individu kan het gedrag opwekken, maar door meerdere waarnemingen van gevallen waarbij het dode individu in een onnatuurlijke houding werd aangetroffen is duidelijk dat dit geen voorwaarde hoeft te zijn.
Het geslacht van het dode individu is eveneens geen voorwaarde en speelt met name bij competitieve soorten (zoals b.v. wilde eend) een ondergeschikte rol.
Paarbinding lijkt in een aantal gevallen een belangrijke rol te spelen, maar blijkt in algemene zin eveneens geen absolute voorwaarde.
Voortplantingsgedrag, waar o.a. balts, paring en paarbinding deel van uitmaken, worden aangestuurd door hormonen.
Derhalve ligt het sterk voor de hand dat het balts- en paargedrag jegens een dood individu eveneens door hormonen wordt aangestuurd.
Het feit dat het dode individu (uiteraard) geen afwijzend gedrag meer kan vertonen jegens de toenaderende partij lijkt eveneens een rol te spelen.
De kans is zelfs aanzienlijk dat bij necrofiel gedrag het niet afwijzen waarschijnlijk een grotere rol speelt dan het ontbreken van uitnodigend gedrag.
Een vooralsnog theoretische conclusie zou luiden dat necrofiel gedrag buiten de broedperiode niet voorkomt, waarbij iets stelliger kan worden geconcludeerd dat de mannen van vogelsoorten die een broed- en rustkleed kennen, dit gedrag in rustkleed nooit zullen vertonen.
Mocht iemand het tegendeel kunnen aandragen dan verneem ik dit uiteraard heel graag.

[ele]

Ik vond het wel bijzonder om te lezen en de foto's te zien.
Het is wel een bijzonder experiment maar je deed er niets en niemand kwaad mee en hebt wel wat heel bijzonders op foto kunnen zetten.
Groetjes, Chantal

Inderdaad Chantal, bijzonder vond ik het eigenlijk ook wel.
Normaal gesproken zou ik er geen aandacht aan schenken en zoals in 1 van mijn eerdere berichten vermeld lag de vogel reeds in de afvalcontainer.

Zoals Rupicola het heeft samengevat kan ik mij heel goed in vinden.
Bedankt daarvoor.
Overigens vermoed ik dat dit gedrag in principe bij nagenoeg alle soorten vogels / dieren onder bepaalde omstandigheden wel zou kunnen voorkomen.
"De hormonen" lijken het op die momenten te kunnen winnen van een mogelijk realiteitsbesef (mocht dat aanwezig zijn in 1 of andere vorm?).

Overigens blijkt er van 1 van de andere 2 koppels binsen, in een buxusstruik, een nest met jongen te zitten.