Angst voor vijanden zorgt voor minder nakomelingen zangvogel
Door: Lara Harmans
Categories:
Flora & FaunaBrein & Gedrag
Vogels die geluidsopnames van hun vijanden hoorden, kregen tot veertig procent minder nakomelingen in een jaar dan hun soortgenoten die zonder deze ‘dreiging’ leefden.
Drie babyzanggorsjes. Tjirp!Twee eitjes worden uit een nest gejat door een kraai, een wasbeer vangt een vogeltje… Doordat ze worden gedood door roofdieren komen sommige dieren steeds minder voor, of ze blijven met een stabiel aantal voortbestaan. Toch? Uit Canadees onderzoek blijkt dat alleen al de suggestie van zulk gevaar genoeg is om minder nakomelingen te produceren.
Om dit effect te onderzoeken zijn nesten van de musachtige zanggors (Melospiza melodia) op Canadese eilanden met netten beschermd tegen vijanden. Vlakbij sommige nesten werden tijdens een heel broedseizoen geluiden van roofdieren (zoals wasberen en uilen) afgespeeld, en bij andere nesten geluiden van dieren die geen vijand van ze zijn (zoals zeehonden en ganzen).
De vogels die in de buurt van bedreigende geluiden waren genesteld legden minder, maar zwaardere eieren dan de vogels in de buurt van de andere dierengeluiden. Ook kwamen er bij hen in verhouding minder eieren uit en meer kuikentjes overleefden het niet, waarschijnlijk door slechtere zorg. De door geluiden bedreigde zanggorzen kregen hierdoor per jaar wel veertig procent minder nakomelingen.
En hierbij werd alleen nog maar naar eieren en jonge kuikens gekeken. De onderzoekers menen dat de aanwezigheid van vijanden ook invloed heeft op de overleving van jonge en volwassen vogels, doordat ze minder voedsel krijgen of door stress. De totale impact die vijanden op hun prooi hebben is tot nu toe door onderzoekers dus waarschijnlijk altijd ernstig onderschat.
Door: Lara Harmans
Categories:
Flora & FaunaBrein & Gedrag
Vogels die geluidsopnames van hun vijanden hoorden, kregen tot veertig procent minder nakomelingen in een jaar dan hun soortgenoten die zonder deze ‘dreiging’ leefden.
Drie babyzanggorsjes. Tjirp!Twee eitjes worden uit een nest gejat door een kraai, een wasbeer vangt een vogeltje… Doordat ze worden gedood door roofdieren komen sommige dieren steeds minder voor, of ze blijven met een stabiel aantal voortbestaan. Toch? Uit Canadees onderzoek blijkt dat alleen al de suggestie van zulk gevaar genoeg is om minder nakomelingen te produceren.
Om dit effect te onderzoeken zijn nesten van de musachtige zanggors (Melospiza melodia) op Canadese eilanden met netten beschermd tegen vijanden. Vlakbij sommige nesten werden tijdens een heel broedseizoen geluiden van roofdieren (zoals wasberen en uilen) afgespeeld, en bij andere nesten geluiden van dieren die geen vijand van ze zijn (zoals zeehonden en ganzen).
De vogels die in de buurt van bedreigende geluiden waren genesteld legden minder, maar zwaardere eieren dan de vogels in de buurt van de andere dierengeluiden. Ook kwamen er bij hen in verhouding minder eieren uit en meer kuikentjes overleefden het niet, waarschijnlijk door slechtere zorg. De door geluiden bedreigde zanggorzen kregen hierdoor per jaar wel veertig procent minder nakomelingen.
En hierbij werd alleen nog maar naar eieren en jonge kuikens gekeken. De onderzoekers menen dat de aanwezigheid van vijanden ook invloed heeft op de overleving van jonge en volwassen vogels, doordat ze minder voedsel krijgen of door stress. De totale impact die vijanden op hun prooi hebben is tot nu toe door onderzoekers dus waarschijnlijk altijd ernstig onderschat.
Opmerking