verbod leewieken

[rupicola]

Voor degene(n) die nog niet op de hoogte zijn:

Per 01 januari 2018 geldt er -met uitzondering van goedgekeurde diergeneeskundige noodzaak, in Nederland een verbod op het leewieken van vogels.

Een en ander heeft behoorlijk wat gevolgen voor de dierhouderij.

Het is dus niet toegestaan om geleewiekte vogels te houden die een ring van 2018 (na 01 januari 2018) dragen!
Bovendien geldt er een verbod op het kopen, verkopen en tentoonstellen van geleewiekte vogels van na 01 januari 2018.


Geleewiekte vogels van voor 1 januari 2018 zijn rechtmatig geleewiekt en mogen nog wel worden gehouden, gekocht, verkocht en tentoongesteld.

[rupicola]

Het verbod op leewieken blijkt in de praktijk nogal wat problematiek met zich mee te brengen.

De categorie vogels waarbij leewieken doorgaans wordt toegepast (watervogels, kraanvogels, pelikanen en diverse soorten waadvogels etc.) kan in behoorlijk diervriendelijke, meestal ook behoorlijk omvangrijke en doorgaans natuurlijk ingerichte perken worden gehouden.

Om te voorkomen dat ze hun verblijf vliegend verlaten zullen niet geleewiekte vogels vanaf nu met regelmaat moeten worden gevangen om ze te kortwieken.
Dit betekent -juist in grote verblijven- een onnodige hoeveelheid extra onrust, stress met bijbehorende risicofactoren.
Een van die risico's is ook dat een of enkele exemplaren tot iets eerder dan verwacht hun vliegvermogen hervinden.
Fysieke ontwikkeling vindt nu eenmaal individueel plaats.
De kans c.q. het risico op ontsnapping is dus fors toegenomen.
Het ontsnappen van exoten is vervolgens ook weer niet de bedoeling . . . sterker nog, in allerlei opzichten ronduit ongewenst.

Een oplossing is dan te vinden in het overspannen van de perken met netten.
Los van de risico's van sommige soorten, die in ruime verblijven zoveel snelheid kunnen ontwikkelen dat zij zich lelijk kunnen beschadigen, verwonden of erger, is het spannen van netten niet in ieder situatie mogelijk dan wel simpelweg wettelijk niet toegestaan.

Tot de verantwoordelijkheden van de dierhouder behoort onder andere dat de dieren dusdanig worden gehouden dat ze zoveel mogelijk natuurlijk gedrag kunnen vertonen. Dit wordt de intrinsieke waarde van het dier genoemd. Het houden van vogels in perken behoort in dit opzicht tot de grootst verkrijgbare intrinsieke waarde.
Het verbod op leewieken ondergraaft echter het streven naar die optimale intrinsieke waarde, want in diverse gevallen moet men noodgedwongen teruggrijpen op kleinere haalbare huisvesting van dergelijke vogels.


Kortom, het verbod op leewieken lijkt (opnieuw) een onvoldoende doordachte maatregel en levert voor zowel de betreffende houders als ook de betreffende dieren veel meer ellende op dat het kort pijnlijke momentje waarop het vleugelduimpje van het jonge kuiken wordt verwijderd.

Hier hadden de lobbypartijen vast even geen rekening mee gehouden!