Stuifmeelkorrels - verteerbaarheid ?

[Van den Broeck Alfons]

Er worden tegenwoordig, in de handel, gehele stuifmeelkorrels van diverse plantensoorten aangeboden, om toe te voegen aan de voeding van onze vogelsoorten. Ik heb al enkele jaren het gevoel, dat er iets niet klopt in het "voedingsverhaal" dat producenten verkondigen. Ik schreef dit twee, drie jaren geleden al op een ander forum, maar kon dit toen ook niet bewijzen.

Het lijkt allemaal mooi : stuifmeelkorrels, goede eiwitbron, mooi zetmeel- en koolhydratengehalte, mineralen, vitaminen ect..., ja, maar dan gerelateerd naar bijen of soortgelijke insecten. Dus, wat voor bijen waar is, moet dan ook maar voor waarheid zijn bij vogels. Ja, dat is dan weeral zo'n "oervergissing", want bijen zijn insekten en vogels behoren helaas, quasi metabole structuren, nog niet tot de insektengroep. Dat is dezelfde soort vergissing, en ik herhaal tot vervelens toe : vogels zijn geen gevleugde zoogdieren, zoals de mens. Er zijn fysiologische- en metabole vergelijkingspunten met zoogdieren, maar ook onnoemelijke verschillen.

Swat. Blijkt dus deze morgen, dat de inhoud van stuifmeelkorrels (de genoemde eiwitten, vitaminen, mineralen, zetmeel, koolhydraten ect…) voor vogels wel eens niet zo bereikbaar zou kunnen zijn, na opname en vertering in hun lichaam.

Ik botst op een studie waarbij men de verteerbaarheid van Eucalyptus stuifmeelkorrels bestudeerde bij anna's kolibries, costa's kolibries, molukkenlories en valkparkieten en dit bij volwassen vogels en bij nestjongen, deze laatsten voor de molukkenlories en de valkparkieten.

De kolibries konden slechts maximaal 7% van de opgenomen hoeveelheid stuifmeelkorrels verteren, evenzo voor de molukkenlories : erg verrassend resultaat.

De nestjongen van deze molukkenlories verteren echter 24% : opmerkelijk. De volwassen valkparkieten verteerden 17%, terwijl de nestjongen 38% konden verteren : evenzo opmerkelijk.

Dus, eigenlijk scoren die stuifmeelkorrels dan toch niet zo goed als voedingssupplement, omwille van de lage toegankelijkheid, quasi vertering.

Hoe komt dat nu ?

De inhoud van stuifmeelkorrels is zéér goed omsloten door een omhulsel dat bestaat uit cellulose en sporopollenine. De genoemde vogels kunnen in meer of mindere mate cellulose verteren. Het probleem stelt zich bij sporopollenine : deze stof is zéér moeilijk tot bijna onverteerbaar voor de genoemde vogels : ze missen het eventuele overeenkomstig enzyme, dat vertering toelaat. Het percentage vertering hiervoor vermeld, moet dus voornamelijk komen, van de vertering van cellulose. Het is daarom dat de inhoud van stuifmeelkorrels slechts beperkt beschikbaar is voor de genoemde soorten.

Het hoger verteringspercentage bij de nestjongen zou je mogelijk kunnen verklaren, door het feit dat de oudervogels, bij het vastnemen van de stuifmeelkorrel met de bek, er mogelijk een soort mechanische "beet-beschadiging" ontstaat. Daardoor zou er een opening kunnen ontstaan in het uitwendig omhulsel van de stuifmeelkorrel.

Kan je deze verklaring nu doortrekken naar vogels, algemeen bedoeld ? Vermoedelijk wel, mogelijk op enkele uitzonderingen na.

Hoe kan je nu zelf, de inhoud van die stuifmeelkorrels, toch beschkbaar maken voor uw vogelsoorten tijdens de kweek ?

Als je zelf eivoer of een ander zachtvoer maakt, zou je de hoeveelheid stuifmeelkorrels dewelke je wenst toe te voegen, bijvoorbeeld kunnen pletten in een vijzel. Eénmaal geplet tot een soort fijner poeder, heb je het effect van de genoemde omhullende bescherming van sporopollenine niet meer en komt de inhoud van de stuifmeelkorrels eigenlijk volledig vrij.

Dus, heb je in het verleden steeds de volledige korrel gegeven, dan was je vermoedelijk verkeerd bezig. Maar troost u met de gedachte, dat ik ook in dezelfde val ben getrapt.

Producenten : ik begin te twijfelen of ze wel de nodige menselijke technologie in huis hebben of is enkel de kassa belangrijk. Dit hadden ze kunnen weten.

Copyright 2013 - Van den Broeck Alfons

[eric 008]

[QUOTEDe kolibries konden slechts maximaal 7% van de opgenomen hoeveelheid stuifmeelkorrels verteren, evenzo voor de molukkenlories : erg verrassend resultaat.

De nestjongen van deze molukkenlories verteren echter 24% : opmerkelijk. De volwassen valkparkieten verteerden 17%, terwijl de nestjongen 38% konden verteren : evenzo opmerkelijk.

Dus, eigenlijk scoren die stuifmeelkorrels dan toch niet zo goed als voedingssupplement, omwille van de lage toegankelijkheid, quasi vertering.

Hoe komt dat nu ?
][/QUOTE]

als je naar de ontlasting in het blok kijk zie je al dat de pancreas anders werk als bij oudere vogels ,de pancreas kan met bloed monsters getest worden hoe hij werk ,bv. heb ik mee gemaakt dat het emzym gedeelte nog maar voor 0000 nog wat werkte terwel de inseline productie goed was het orgaan de pancreas ook wel de worst van lange jan genoemd is een chemiche fabriek het is maar net hoe hard er word gewerkt wat ook bepaalt dat de jonge vogels meer uit hun aangeboden voeding haalt misschien worden er zelfs andere emzymen aangemaakt bij kuikens!

[eric 008]

ps. vergeet de voorvertering van het aangeboden voedsel aan kuikens nietwat al door de ouders word gedaan

[Ton Koek]

Van de vertering wist ik niets, maar ik geef het al jaren in poedervorm, van een imker.
Zolas vaker, geen idee of het echt wat toevoegt, meer het idee. De vogels eten hier weinig eivoer nu, maar met wat stuifmeel of honing erdoor wordt er meer gegeten.

[Van den Broeck Alfons]

maar ik geef het al jaren in poedervorm, van een imker.

Zo moet het ook gegeven worden. In poedervorm zijn de inhoudsstoffen het beste beschikbaar.

Tijdens de kweek levert het wel degelijk een meerwaarde op, zeker voor wat betreft het percentage eiwit, hetgeen ook een gunstiger aminozuurpatroon kan opleveren. Je ziet het effect misschien niet onmiddelijk, maar het is er wel degelijk.

[Ton Koek]

Dank. Daar ging ik ook van uit, maar nogmaals de kennis ontbreekt me. Ik denk zomaar dat dat voor 99% van de liefhebbers geldt, we geven zaken bij omdat we denken dat het goed is. Of omdat anderen zeggen dat het zo is.

[Van den Broeck Alfons]

Ton, vogels houden en verzorgen is een leven lang, leren...

Ik leer nog elke dag van jullie.